Meraba. Ben asya duygusal gibi gorunsemde duygusal biri değilim. Ama her bir insanin içinde iz brakan kotu ve duygusal aniları vardir. Buna rağmen ayakta durmak, yaşamak, hayatini sürdürmek, gerekir ama, başarana,..
İnsanlar yaşlari ireliletikce çok yeni yeni olaylarla karşilaşır.bende öyle kadere sahibim. Hiç aylen tarafindan dişlanmak nedir bilirmisiniz? Sanki bir hiç gibi, sanki umrunda değilmişsin gibi, unutulmuş sadece bir gun öleceğin gunu bekliyorsun. Ne annen, be baban, ne kiz kardesin ,ne abin hiçbiri anlamaz seni, etrafindaki insanlar bile anlamaz seni, sanki terk edilmis gibi bisey , sevdim sevilmedim, isdediyim olmadi hayallerim hep ikiz kardesim uzerine kuruldu . Annem babam onu yaşattilar. Ben hastalik içinde kivrilirken hep iç organlarimin acisini çekirken butun hayat ona kuruldu inaniyomusunuz bunlari yazarken bile vücudumda ağrilar hiss ediyorum . Ama elimden bisey gelmiyo mecburum dayaniyorum katlaniyorum. Ama boş. Kan kanseri öyle kolay bisey değildir.her yasadigin ağriyi kuçuk hücrelerine kadar hiss etmek, ve Beni değil onun için çaba gostermeleri, Her şeyi onun için yapiyolar evet kenardan bakinca her bir ayilede oluyor bunlar diye bilirsiniz. Peki öz annenin bu yaptiklarini kendisinin sana söylemesi? Sana kuçukken hastaydin ilaç verdik ölmen için ama ölmedin demesi babanin senin hasta olduğun için tokatla yumrukla canini. Almak için uğraşmasi? Erkek kardesinin tekmeyle karnina vurarak yumurtalarini patlatmasi, belkide irelide evlenirsem çocuğum olmayacak. Onun yuzunden evet Hepsi oldu hepsini yaşadim annemin kardesime öldür diyerek beni ölene kadar dövdürmesi onun yuzunden 2 yil kolumda kista ile gezdim 2 defa ameliyat oldum az kalsin kolumu kaybedicektim . Ama Herşeye rağmen hayatdayim. Bu hayata niçin geliriz? Yaşamak için bu bizim gorevimiz bende aynisini yapiyorum hayellerinizden vazgeçmeyin sizi kirsalar bile . buraya kadar geldinizse SİZLERİ ÇOK SEVİYORUM.