Yine başlıyor du herşey yine acilmicak kapıları çalıyor dum yine kapıda sattlerce kapının açılması ni bekliyor dum ve yine aynı son aynı hüzün .
Alışmak istemediğin şeylere alışmak alıştırmaya çalışma ne kadar zor.neden sensin lige alışmak bu kadar zor neden olmayışın bu kadar zor
Ayakta durmak durmaya çalışmak güçlü biri gibi olmaya çalışmak çok zor be her kapı calinisinda hızlıca kapıyi açıp senmisin ümidiyleyim geliceksin gibi sanki her an ama kapıdaki sen değil sin ya ben ümidimi kaybediyor um artık umudum yok . tükeniyor um artik...