Bu gün akşam kuzenimdeydim. Bu gün onunla kalacaktım. Saat 12 civarıydı ama biz uyumamıştık. Birlikte bir şeyler izlemeliyiz diye düşündük. Kuzenim çatı katından bir kutu getirip içine bakmamızı önerdi. Kutunun içinde bir sürü kaset vardı. Kuzenim o kadar kasetin içinden bir korku belgeseli kasetini seçti. "Belki bu gece bunu izlemeliyiz" düşüncesiyle izlemeye başladık. Daha başladığımız sırada belgesel beni gerdi. Arkadaki görseller çok ürperticiydi. Adamın ses tonu insanı az germiyordu. Aynı zamanda belgeselin konusu ölüler ve hayaletler hakkındaydı. Bu belgesel beni bu kadar gersede kuzenimi korkuttuğu bu hiç düşünmüyorum. Kuzenim normal bir şekilde izliyordu. Nihayet bitti. Ama sonra şunu dedi: "Ölüler isterse sizinle konuşa bilir". Bu beni gerdi ama belli etmemeye çalışdım. Ve uyku vakti geldiyinde yatağa girdim. O söz hala aklımdaydı. Normal bir cümle neden beni bu kadar gerdi hala anlamış değildim.
İşte uyudum ve gece saat 3 civarlarında bir kabus görüp uyandım. "Lavaboya gitmeliyim" dedim kendi kendime. Sadece ben uyanığım diye düşünürken kuzenimin yatağında olmadığını fark ettim. Onun da lavaboya gittiğini düşündüm. Ve ben de lavaboya gittim ve kapının önünde durup kuzenimin çıkmasını bekledim. Bir süre o çıkmayınca ona seslendim ama hayır kapıyı açmıyordu. Ve ben içeri girdim ve gördüklerim karşısında dilim tutuldu. Kuzenim yerde yatıyordu. Bayılmış diye düşünmüştüm ama nabzının atmadığını fark ettim. Polisi ve hastaneyi aradım..
Polis olay yerinde araştırıyordu. Hayır bu bir cinayet olamazdı. Ne kan, ne de parmak izi vardı. Ve o sırada bir doktor bana yaklaşıp sordu:
-Bu cesedi neden şimdi buldunuz? Ceset öleli 3 ay olmuş.
İşte o an aklıma gelen cümle midemi bulandırdı:
"Ölüler isterse sizinle konuşa bilir"