Hem yeterdik kendimiz kendimize
Ses etsek ses gelirdi sesimize
Taşı yesek Sinerdi içimize
Işte gün ikindi mevsim güz artık
Seller gibi geçti gelip baharlar
Bildiğim tüm güzellikler Oradalar
Açılır kapanır ve dağılırlar
Gayri renkler 7 değil 100 artık
Sararan günler daha da sarıdır
Sert olan Ayrılığın kollarıdır
Az olan da daima Kıymet vardır
Yemyeşil bir bahçedeyiz biz artık
Pınar Aksa'da dolmaz Çoban tası
Gökgürler Ateş Alman filintası
Baştan Çizilir yol haritası
Belli giderek artıyor hız şimdi
Baktığın açı Başkadır olaya
Gidersin yolda atlı ya da yaya
Ne ki hiçbir şey gelmiyor kolaya
Şimdi titremiyor yeri diz artık