Selam!
Yine ben...
Okula geldiğimde aklım hâlâ annem deydi.
Bana her şeyi anlatmasını o kadar istiyordum ki birine çarpınca aklım başına geldi.
"Dikkat etsene kızım yaaa. Aklın başka yerde sanki. " Dedi çocuk. Çocuğa döndüm. Karşımda liseli saçları ensesine gelen bir çocuk vardı. Saçlarıda gözleride siyahtır.
"Dalmışım... Kusura bakmayın... Iıı... "
"Ateş... Adım Ateş... Ateş Kara." Diyerek sözümü kesti çocuk.
"Gerçekten çok üzgünüm... Sizi burada ilk defa görüyorum yeni misiniz? " Dedim. Bizim okulda ortaokul ve lise birleştiren. İlkokul yoktu
"Evet yeniyim. Lise 2. sınıfım. Sen? " Dedi Ateş.
"Ben Rüya... Rüya... neyse boş ver. Bende 8. sınıfa gidiyodum." Dedim. Soyadımı söylemek istemiyordum en azından şimdilik.
"Memnun oldum. "
"Bende"
"Bana Ateş ya da Ateş abi diyebilirsin. Seninle iyi anlaşacağımı düşünüyorum. " Dedi Ateş. Yüzünde küçük bir tebessüm oluşmuştu. Aslında bana da öyle geliyordu gerçekten onunla iyi anlaşacaktık...
"Peki Ateş Abi... İyi dersler. " Dedim. Bende yüzüme küçük bir tebessüm kondurmuştum.
Sonra ikimizde sınıfa gittik, oh tamamen unutmuşum Elmas la oturuyordum. Eğer beni Ateş Abiyle gördüyse ve konuştuklarımızı duymadıysa başım belada demektir.
"Hoşgeldin tatlım. " Dedi Elmas gülerek.
"Tatlım? " Dedim sorarcasına.
"Boşver. Eee anlatamayacak mısın? "
"Neyi? " Dedim.... İşte şimdi yandık. Çünkü Ateş Abi' yi soruyordu. Ama anlamamazlıktan geldim.
"Ateş'i diyorum. Buraya yeni geldi. Bakıyorumda hemen kaynaşmışsınız. En iyi arkadaşına anlatamayacak mısın? " Dedi
"En iyi arkadaşım mı?... Elmas benim arkadaşım yok ve bundan gayet mutluyum. Üstelik arkadaşım olsaydın bile eğer bir şey varsa anlatırdım. Ama yok ve arkadaşım de-ğil-sin. Bunu o küçük aklına sokmayı dene tamam mı? " Dedim ve oturdum. Elmas hiçbir şey diyememişti.
Okul bitmişti eve doğru gidiyordum. Annemin de evde olması gerekiyordu. Zaten ona adresi vermiştim.
Yakında görüşürüz!